I’m in Miami b*tch!

Onze roadtrip zit er helaas alweer op! De tijd is echt voorbij gevlogen! Terwijl we er zelfs een dagje aan vast hebben geplakt, maar daar straks meer over!
Op donderdag om 9 uur gingen we onze auto ophalen bij het vliegveld en wat voor bak kregen we toegewezen!!! Helemaal blij begonnen we aan onze reis met onze Ford Edge. We vonden het wel erg spannend, maar we hadden een tomtom, dus we vertrouwden erop dat we sowieso op de goede plaats aan zouden komen.
Eenmaal op de snelweg hadden we heerlijk de snelheid erin zitten. De reis zou tenslotte 10 uur duren, dus daar wilden we zo snel mogelijk vanaf zijn. Dit namen we alleen iets te serieus, waardoor we een politieagent achter ons aankregen met zwaailichten en sirenes. Eerst hadden we niet in de gaten dat het voor ons bedoelt was, maar al snel kreeg Lonneke door dat we langs de weg moesten stoppen. Oeps!!!! Hello there officer, what seems to be the problem? Blijkbaar reden we dus veel te hard op een plek waar het absoluut niet mag! Dit is bijna de ergste betreding die je kunt maken. Gaan speeden op de weg waar ze aan het werk zijn, verdubbelt je ticket! Nu moesten we doen waar we goed in waren….heel onschuldig kijken en doen alsof je van niet wist qua regels! Dit had geholpen, want we mochten weer gaan met een waarschuwing. Gelukkig maar want we reden bijna 40 kilometer te hard! Natuurlijk waren we erg geschrokken, maar na 5 minuten konden we er al om lachen. Lonneke wil hier graag voor een uurtje in een gevangenis zitten….je moet tenslotte alles een keer geprobeerd hebben….maar nu was het bijna nog gebeurt ook. Goed….dit was een goed begin van de roadtrip. Hierna hebben we rustig gereden, maar toch verliep het niet soepel qua toll betalen. Dit is best onduidelijk geregeld en voor dat we het in de gaten hadden reden we een toll voorbij. Weer oeps…want de consequentie die hier aan vast zat was een 100 dollar fine bij het doorrijden bij een toll. Nee he?! Dit kunnen we niet gebruiken! Ons geld moet in Miami uitgegeven worden. Niet aan een stomme toll. Maar goed….we konden er niets meer aan doen dan doorrijden en hopen dat ze ons konden helpen bij de volgende toll. Niet wetende dat deze mensen behoorlijk chagrijnig zijn in zo’n hokje. Zij namen dus niet de moeite om ons te helpen.
Eenmaal aangekomen bij ons hostel moesten we op zoek gaan naar een parkeerplaats. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Overal moest je betalen of zat er een tow-away regeling aanvast. Bij het hostel gevraagd hoe we dit moesten oplossen en daar gaven ze aan om het bij een hotel te zetten waar valed parking geldt. Voor 10 dollar per nacht konden we de auto kwijt. Dit schijnt een koopje te zijn, dus het geluk kwam weer onze kant op. Het was ondertussen al 11 uur toen we helemaal gesettled waren, dus we kozen ervoor om die avond rustig in het hostel bij te komen van onze reis.
De volgende dag hebben we eerst lekker uitgeslapen. We werden wakker rond lunchtijd wat mooi uitkwam, want het eten was gratis in het hostel, dus we konden mooi aanschuiven. Na de lunch hebben we meteen het strand opgezocht, want ja..als je in Miami bent moet je natuurlijk naar het strand. En omdat springbreak al langzaam zijn intrede maakte, vlogen er vliegtuigjes over zee met promotieteksten voor verschillende clubs erop. We zagen een vliegtuigje met daarachter de tekst: Live T-pain DJ performance in Mansion. Hierbij dachten we….leuk! Lekker liedjes van T-pain luisteren. Moet een goeie avond worden! Ok…onze plannen voor de avond waren gemaakt! Aangekomen bij Mansion moesten we 25 dollar betalen, maar dat is normaal voor de clubs hier. We liepen naar binnen en waren verbaasd hoe groot de club eigenlijk was. Bij binnenkomst lijkt het een klein discotheekje, maar er zat een super grote ruimte achter. We konden onze draai niet helemaal vinden, dus we gingen veilig langs de muur staan. Dit duurde alleen niet langer dan 5 minuten, want Lonneke werd aangesproken door een man die bij Mansion werkte. Hij vroeg haar of wij misschien in het vip-gedeelte wilden staan, waarbij we gratis konden drinken. Eerst denk je dat er dan iets van je verwacht wordt of dat je op het einde flink moet betalen, maar dit was niet het geval. We werden gewoon uitgenodigd om onze avond in de vip door te brengen met gratis alcohol en al. Hierbij dachten we al meteen….beter…nu hebben we de 25 dollar er weer uitgehaald! Maar om de avond nog beter te maken….T-Pain kwam gewoon echt! Helemaal geen DJ die zijn nummers zou draaien, maar T-Pain die zelf als DJ aan de slag ging. En dat deed hij goed ook! Het was echt een heerlijke avond! We zagen het al helemaal goed komen in Miami. De volgende dag lagen we weer op het strand en kwam er een kerel langs lopen die ons gratis entree gaf voor een andere club. We wilden sowieso al verschillende clubs gaan bezoeken nu we hier waren, dus dit kwam ons weer goed uit. We hadden al zoiets van dat het nooit zo leuk kon worden als die dag ervoor, maar ja….gratis entree…dus proberen konden we altijd! We bestelden een cola en een jus d’orange en daar moesten we 16 dollar voor betalen!!! Wow…hoe duur is het hier? Het meisje achter de bar had al in de gaten dat wij schrokken van de prijs dus gaf ze aan dat we als we ons glas zouden houden we een gratis refill konden krijgen. Nou….dat is dan weer fijn voor 16 dollar. Hier gingen we dus niet veel bestellen. De muziek was ook niet zoals het die avond daarvoor was, dus we maakten het niet laat.
Zondag zijn we eerst naar het strand gegaan, maar we wilden ook een ander deel zien van het strand, dus we gingen op onderzoek uit waar we goed konden liggen. We hadden een rustig plekje gevonden, dus daar hebben we weer een paar uurtjes geleden. Rond 4 uur hadden we het wel gehad met het strand, maar we wilden nog wel even langs de branding teruglopen. Hierbij kwamen we erachter dat we op de verkeerde hadden gelegen, want blijkbaar was de springbreak begonnen. Groepen mensen die op het strand staan met coolboxen en muziek erbij. Het was echt druk en het zag zeker gezellig uit! Ff een paar fotootjes gemaakt en het gevoel krijgen van een springbreak. Maar we hadden besloten om uit eten te gaan op Ocean’s drive, dus daar wilden we ons voor gaan klaarmaken. Het was moeilijk om een keuze te maken qua restaurant, want er zitten er echt veel aan de boulevard. Uiteindelijk een gekozen en daar hadden we zeker geen spijt. Behalve van de cocktail die Lonneke besteld had. Ze had zin in een cocktail en bestelde er eentje. En met eentje bedoel ik echt een mega cocktail! In Nederlandse maten zouden dit 3 cocktails zijn. Deze smaakte haar erg goed, totdat ze de prijs op de rekening zag. De cocktail kostte maar liefst 25 dollar! We wisten dat alcohol duur was, maar dat was wel extreem. Na dit avondje zijn we weer naar ons hostel gegaan om er een rustig avondje van te maken.
Maandag zijn we ff gaan shoppen en de buurt gaan verkennen, maar ja….de zon scheen weer zo heerlijk dat we toch maar naar het strand zijn gegaan. In de avond wilden we nog meer van de omgeving zien en zijn we naar de haven van Miami gelopen. Dit was op loopafstand. Onderweg gingen we nog even naar de Publix (supermarkt hier) om heerlijke sushi en alcoholische drankjes te halen. Met deze boodschapjes gingen we op zoek naar een leuk plekkie waar we konden gaan zitten. Heerlijk van het weer, de omgeving en de boten genoten. Het leek bijna op een romantische date! Na lekker gekletst te hebben en opgeschrikt te worden door een mega vis in het water zijn we rond gaan lopen om te zien wat er allemaal te doen was en hoe alles eruit zag. We kwamen langs super mooie en dure hotels. Hier gingen we op zoek naar een rijke man voor me, maar helaas kwam niemand naar buiten, dus liepen we via de boulevard maar weer terug. Dit vond ik een heerlijk ontspannende avond, waarbij we een groot deel van Miami hebben gezien.
Dinsdag zijn we naar de Everglades gereden in onze prachtige bak! Er zaten genoeg zaakjes langs de kant waar we een tour konden gaan doen, maar we wilden een vibe voelen. Lonneke voelde de vibe na het 2e zaakje, dus daar de auto geparkeerd en wachten op een airboat die ons door de Everglades zou brengen. Na 20 min was het zover, dus wij ons settelen in de boot en gaan met de banaan. We begonnen rustig om alle krokies/birdies en andere diertjes te bekijken, maar na die gezien te hebben zette hij de vaart erin! En hard ging het! Lang leve de oordopjes! Zie de foto’s maar!
Die dag zijn we lekker gaan shoppen en hebben weer heerlijk in Miami rondgelopen.
Dinsdag wilden we wel weer naar een club gaan, maar we wisten niet zo goed welke club. We hadden weer een gratis entree gekregen voor een club, dus dat leek ons wel wat. Ondertussen waren er 2 Nederlandse meiden op onze kamer van het hostel gekomen en die wilden ook wel mee. Wij met vieren naar de club Louis en voordat we het in de gaten hadden werden we weer gevraagd om bij een viptafel te zitten. Dit keer was het door een fransman die in de club werkte. Blijkbaar vond hij het wel leuk dat we er waren, want we kregen al snel een uitnodiging om de volgende dag bij Mansion te komen en weer in de vipruimte te gaan staan. Dit hoef je natuurlijk niet 2 keer tegen Lonneke en mij te vertellen. Maar dit was blijkbaar niet alles….we kregen ook een uitnodiging om bij de Mansion te gaan eten wat exclusief voor mensen was die een op een gastenlijst stonden. We voelden ons natuurlijk vereerd en hoefden zeker niet na te denken of we wel wilden gaan. Dus de volgende dag stonden we om 21.15 uur bij Mansion klaar om een lekker hapje te gaan eten. Frenchy (zo noemden we onze fransman) had nog andere meiden geregeld om te gaan eten. Daarvan was de een nog mooier dan de ander. Lonneke en ik vroegen ons nog steeds af waarom we werden uitgenodigd voor dit etentje en waarom het etentje werd gehouden. Maar goed…gratis eten, dus wat maakte het uit? We blijven Nederlanders toch? We kwamen binnen en werden als eerste voorgesteld aan de eigenaar van de club en daarbij kregen we heerlijk roze champagne! Goed begin van de avond dachten we al! Maar even later liepen we iets verder de zaal in en zagen dat er allemaal tafeltjes klaargezet waren die zo mooi aangekleed waren! Het is echt jammer dat we het niet met een foto vast konden leggen en woorden kunnen het eigenlijk niet goed genoeg beschrijven. Lonneke en ik zeiden de hele tijd tegen elkaar….konden de mensen in Nederland maar zien hoe we er nu bij zaten! Iedereen ging een beetje ‘socializen’ met elkaar, dus toen vroeg ik aan een meisje waarom dit avondje eigenlijk werd gehouden. Blijkbaar zaten we midden in een casting van Charlie’s Angels. Toen snapten we waarom er alleen maar mooie, maar ook zeker neppe meiden rondliepen. We snapten alleen niet waarom wij gevraagd werden, maar hey…wat maakt het uit? We staan hier wel even!!! Het serveren van het eten begon iets later dan gepland, waardoor alles een beetje uitliep. Dit had als gevolg dat er mensen de club al binnen kwamen stromen terwijl wij nog eten waren. Je zag de mensen naar de tafels kijken en vroegen zich wat er aan de hand was. Nadat iedereen het eten op had, werden we meteen geleid naar onze vip afdeling. Maar dit was een vip afdeling in de vip afdeling. We waren dus de ultieme vip. De roze champagne bleef rijkelijk vloeien, dus wij genoten wel van deze speciale vipbehandeling! Na weer een heerlijk avondje gefeest te hebben liepen we voldaan terug naar het hostel, klaar om te gaan slapen.
Donderdag zijn we naar Key West gegaan met de auto. Het was een rit van 4 uur, maar door de mooie omgeving was het zeker goed vol te houden. Prachtig blauw water met af en toe een klein eilandje in the middle of nowhere. Toen we aankwamen bij Key West gingen we opzoek naar een parkeerplaats en ook daar hadden we geluk. We namen een parkeerplaats van een man over die nog een kaartje had dat tot 5 uur geldig was. Dit scheelt ons weer 12 dollar qua parkeren. We hadden 3 uur om door Key West te lopen en alles te bekijken. Hierbij hebben we allemaal oude huisjes bekeken waar een geschiedenis achter zit en we zijn bij het zuidelijkste puntje van Amerika/ Key West geweest. Doordat Key West dicht bij Cuba ligt, heerst er door Key West een Cubaanse sfeer en dat was ook te merken in het restaurant waar we hebben gegeten. Het kwam allemaal gezellig over, waardoor ik ook zeker een keer Cuba wil gaan bezoeken!
Rond 7 uur reden we weer terug, maar helaas werd het al donker waardoor er niet zoveel meer te zien was onderweg. Rond 11 uur kwamen we terug bij het hostel, maar we waren redelijk moe van de terugweg, dus we zijn lekker binnen gebleven.
Vrijdag zou onze laatste dag zijn in Miami, dus dat betekende voor ons nog alle zon pakken die we konden pakken, want ja…we wilden natuurlijk wel iedereen jaloers maken met ons zongekleurde huidje! Als laatste avond wilde nog een keer uit eten gaan en deze keer gingen we B.E.D. Dit is dé hotspot van alle sterren in Amerika. Een aangezien we eigenlijk een vakantie hebben gehad waarbij het leek alsof wij sterren waren, moesten we hier wel gaan eten! B.E.D is een restaurant/club wat eigenlijk alleen maar uit bedden bestaat. Dit was niet het comfortabel, maar wel erg leuk om mee te maken. En het eten was echt heerlijk! Plus we hebben hier weer cocktail van de eigenaar gekregen, dus ja…het was zeker een goede afsluiting van de vakantie! Als laatste wilden we nog even over de boulevard en langs de winkeltjes gaan lopen. Toen we dit deden zagen we poster hangen met Trey Songz erop. Nadat we dit goed hadden bekeken, kwamen we erachter dat hij zaterdag zou optreden. Hier baalden wij natuurlijk gigantisch van, omdat wij juist op zaterdag weer richting Atlanta zouden gaan. Maar op dat moment dachten we….weet je wat….we willen nog helemaal niet weg! We gaan gewoon proberen om een extra nacht bij het hostel te boeken en we zorgen ervoor dat wij gewoon naar Trey Songz gaan! Nadat we dit hadden besloten zagen we weer een heerlijke stranddag voor ons met een goede afsluitende avond van een heerlijke vakantie. We waren blij dat we nog geen afscheid hoefden te nemen van Miami en Miami was blij dat hij ook nog geen afscheid van ons hoefden te nemen en dit liet hij blijken met een heerlijke dag vol met zonnestralen! We hebben nog flink bij kunnen kleuren en in de middag hadden we nog tijd om even langs een bekende ijssalon te gaan. Dit was degene van Jersey Shore! Ik weet niet zeker of de afleveringen al in Nederland zijn laten zien, maar hier zijn we er verslaafd aan geraakt en vonden het ook super leuk dat we deze ijssalon tegen kwamen! En het ijs was ook nog eens heerlijk, dus het was een win-win-situatie. Maar helaas was nu dan echt de laatste avond aangebroken! Laatste keer leuk aankleden in een heerlijk temperatuurtje buiten. Op weg naar Cameo en op weg naar Trey Songz! Helaas liet hij wel een behoorlijke tijd op zich wachten en zong hij maar 3 liedjes, maar dat nam niet weg dat ik het een goede afsluiting vond van een geweldige vakantie!
En dan de terugreis….die verliep soepel, totdat we 2 uur van Atlanta verwijderd waren. Daarbij kwam er helaas weer een politieagent achter ons aan, maar deze keer bleef het niet bij een waarschuwing. We zijn gelaserd omdat we 15 mile te hard reden. Ik merkte al meteen dat we het geluk in Miami hebben achter gelaten, want ik reed met de stoet mee op de snelweg, maar helaas werden we eruit gepikt. De hoogte van de boete weten we nog niet, want daarvoor moeten we naar een court bellen. Zeker niet leuk om mee te maken, maar hey….je moet toch alles een keer meegemaakt te hebben en nu kunnen we dit ook bij het lijstje zetten.
Ondanks de wat minder leuke afsluiting van de vakantie, kijk ik er echt heerlijk op terug! Ik heb echt een super tijd gehad en ik weet zeker dat ik hier nog een keer terug ga komen! Lonneke….thanks for the great time!!!! ;)

Ps: sorry voor dit extreem lange verhaal, maar ik wilde jullie graag alles vertellen en aangezien we veel mee hebben gemaakt, kon het niet anders dan dat het lang zou worden. Het spijt me... ;) X