Mijn trip naar de states....
Door: BarbarainATL
Blijf op de hoogte en volg Barbara
08 Januari 2011 | Verenigde Staten, Atlanta
Ok dan…hier is eindelijk mijn eerste waarbenjij verhaal!
Laat ik beginnen bij het begin….
Schiphol…het afscheid viel natuurlijk zwaar! Mn vader, moeder en zus zijn meegegaan tot aan de douane waarbij de nodige traantjes over de wangen zijn gaan rollen. Emotioneel maar leuk tegelijk, omdat mijn reis dan echt ging beginnen. Barbara goes ATL! Samen met Ine aan het grote avontuur beginnen! En een avontuur wordt het zeker! De reis verliep erg goed! Rustige vlucht en gezellige/vrolijke steward (essen)! Niks op aan te merken! Eenmaal aangekomen in Atlanta waren we moe, maar alles verliep goed! We wisten waar we heen moesten en hadden onze koffers! Toch grappig om te zien dat de Amerikanen veel voor elkaar kunnen krijgen zonder woorden te gebruiken! We hadden allebei echt dorst, dus we dachten..laten we een cola bestellen bij Wendy’s. We besloten voor een medium te gaan, want ja…alles is hier groot. Nou…de medium was nog steeds te groot! We hadden geen zin in een colabuik, dus helaas meer dan de helft weggegooid. Nu op naar de taxi’s! Ff zoeken, maar gevonden en al snel zaten we in de taxi. Helaas was deze wel iets duurder dan gepland, maar ja…we hadden het ervoor over, want we waren binnen 15/20 min al bij onze lofts. Toen we daar aankwamen was het 9 uur (pm) (nl tijd 3 uur snachts) en zaten we er al aardig doorheen, maar ja…Amerika bestaat uit formulieren en regels en dus moesten we weer veel gaan invullen voordat we uiteindelijk de kamer op konden. Rond half 10 stonden we op Ine’s kamer en meteen viel ons de kamer eigenlijk tegen. Het was totaal niet zoals het op de foto’s op de gsu-site was aangegeven. Flink balen dus! Daarna zijn we naar mijn kamer gegaan, maar daar gold precies hetzelfde voor. En misschien nog wel erger. Geen aparte slaapkamer en geen grote woonkamer! Gelukkig waren we eigenlijk te moe om ons er druk over te maken, dus lieten we het maar gaan. Helaas was mijn roommate nog niet gearriveerd, dus we konden nog niet over de switch gaan beginnen die Ine en ik al helemaal zagen zitten. De eerste avond moesten we dus ‘alleen’ doorkomen. Rond 12 uur kwam mijn roommate aanzetten. Daar werd ik helaas wakker van, dus ja..dan stel je je wel ff voor. Maar bij het voorstellen merkte ik al dat er niet echt een klik plaatsvond. Ik kon zeker merken dat zij anders dan ik was, dus liet ik al meteen weten dat er misschien een wisseling in kamers kon plaatsvinden, waarbij zij naar de kamer van Ine kon gaan en Ine bij mij in kon trekken. Dit vond ze geen probleem, dus ik zag alles goed komen! Ik ben daarna weer meteen mn bed in gedoken, want die moeheid was zeer aanwezig! De eerste dag in ATL bestond uit orientation day op de campus, waarbij we zoveel info kregen dat het allemaal weer langs ons heen ging. Wel hadden Ine en ik een klein cadeautje gekregen van de school, omdat ze het zo goed en knap vonden dat wij s’ochtends om 8 uur alweer klaar stonden, terwijl we zo laat pas aan waren gekomen. Tijdens de orientation hebben we ook 3 andere meiden leren kennen die van de pabo Nijmegen komen. En zoals het toch altijd gaat trek je dan automatisch met elkaar op en zijn we met z’n allen gaan eten. Ook hebben we boodschappen moeten doen, want er is echt letterlijk niets in het appartement wat we konden gebruiken! Flink inkopen doen bij de target met als resultaat een zeer volle kar en 200 dollar lichter! De foto’s laten het zien….(deze zullen trouwens op hyves en facebook komen, omdat je er bij waarbenjij niet zoveel kan uploaden.) Eenmaal weer aangekomen bij onze loft, zijn we naar mijn roommate gegaan om de verhuizing definitief te maken. Komt ze met de mededeling dat ze het niet meer wil doen! Wel godverdegodver! Ze had er geen duidelijke reden voor, dus wij waren behoorlijk pissed! Hadden we net alle inkopen voor 2 personen gedaan, zou t mss zo kunnen zijn dat we alles dubbel moeten kopen! Daar hadden we dus echt geen zin in, dus heeft Ine bij haar roommate gevraagd om zij wilde ruilen. Hier moesten we nog ff op wachten, dus de 2e nacht sliepen we ook alleen. De volgende ochtend kwam Ine bij mij ontbijten, omdat ik alle spullen op mn kamer had staan. We hebben geen woord gewisseld met de roommate en de sfeer was nou niet echt gezellig. Gelukkig hadden we weer de hele dag orientation day en hoefden we onze roommate niet te zien. Op deze orientation day moesten we veel regelen qua health insurance en betaling van de housing. Maar wij wilden natuurlijk ook onze eigen housing regelen. Ik moest echt bij Ine op de kamer komen, want anders zou het allemaal een stuk minder leuk worden. Gelukkig kwam haar roommate met goed nieuws en hebben we meteen de verhuizing waargemaakt! Ik kon al meteen merken dat ik beter in mn vel zat en dat alles nu veel leuker gaat worden! Wat heb ik goed geslapen die avond! We waren de volgende ook nog een vrij, dus we konden alles relaxt aan/uitpakken. Op de vrijdag zijn Ine, Lonneke (dat is het nl meisje die bij ons in de lofts woont) en ik onze kamer betalen en onze health insurance gaan regelen. Ine en ik hebben daarvoor wel onze meester oplichting skills toegepast, wat ervoor gezorgd heeft dat we weer 60 dollar of zelfs meer hebben bespaard! Ff een datumpje neerzetten en klaar is kees! We waren blij dat alles was gelukt en dat we geld in de pocket konden houden. Maar het is niet bij de 60 dollar gebleven…..
Lonneke, Ine en ik moesten boodschappen gaan halen om onze koelkast te vullen en daarvoor gingen we naar de Publix. Echt een super grote supermarkt met alles wat je maar wil hebben. Als snel was onze kar weer megavol, maar ja…we hadden toch alles nodig, dus dan maar weer veel geld uitgeven. Eenmaal aangekomen bij de kassa kwamen we erachter dat de schade 160 dollar was. De caissière kon horen dat we ergens anders vandaan kwamen en begon gezellig met ons te praten, terwijl ze alle artikelen aansloeg. Echt een aardige meid! Toen ze klaar was, gaf ik haar het geld. Ik gaf 164 dollar, want het was iets van 163 dollar nog wat, dus ik verwachtte alleen kleingeld terug te krijgen. Ik kreeg mijn kleingeld, maar ik kreeg daarbij ook briefjes. Heel onbewust pak ik het aan en stop het in mijn portemonnee. Ine en ik begroeten het meisje en we lopen weg, maar op het moment dat we weglopen, besef ik me dat ik briefjes terug gekregen had, terwijl dat niet de bedoeling was. We lopen naar buiten en ik controleer wat ik in mn portemonnee heb zitten….Heb ik gewoon weer de 164 dollar gekregen!!!! Gratis boodschappen!!!!! Yihaa!!!! Nu vonden we het meisje nog aardiger! En wat een leuke winkel…publix! Zulke meevallers kunnen we natuurlijk wel gebruiken als we hier zitten! Onze dag kon echt niet meer stuk!!! In de avond zijn we naar Lonneke gegaan om daar te eten en heerlijk tv te kijken! Lonneke heeft het geluk dat zij een roommate heeft die een tv op de kamer heeft en die er donderdag en vrijdag niet was. Ik vond het een erg geslaagde avond! Spaghetti met een wijntje en later in de avond tortilla chips met dip erbij naar The Green Mile kijken, mag vaker gaan voorkomen! ;)
Vanavond is het de bedoeling dat we met z’n drieën, maar mss ook nog met een Amerikaans meisje naar Midtown gaan. Daar is alles te vinden qua winkels en uitgaan, dus daar moeten we natuurlijk wel bekend worden. Hier later weer verslag over!
Tot snel!!!
XxXx
Laat ik beginnen bij het begin….
Schiphol…het afscheid viel natuurlijk zwaar! Mn vader, moeder en zus zijn meegegaan tot aan de douane waarbij de nodige traantjes over de wangen zijn gaan rollen. Emotioneel maar leuk tegelijk, omdat mijn reis dan echt ging beginnen. Barbara goes ATL! Samen met Ine aan het grote avontuur beginnen! En een avontuur wordt het zeker! De reis verliep erg goed! Rustige vlucht en gezellige/vrolijke steward (essen)! Niks op aan te merken! Eenmaal aangekomen in Atlanta waren we moe, maar alles verliep goed! We wisten waar we heen moesten en hadden onze koffers! Toch grappig om te zien dat de Amerikanen veel voor elkaar kunnen krijgen zonder woorden te gebruiken! We hadden allebei echt dorst, dus we dachten..laten we een cola bestellen bij Wendy’s. We besloten voor een medium te gaan, want ja…alles is hier groot. Nou…de medium was nog steeds te groot! We hadden geen zin in een colabuik, dus helaas meer dan de helft weggegooid. Nu op naar de taxi’s! Ff zoeken, maar gevonden en al snel zaten we in de taxi. Helaas was deze wel iets duurder dan gepland, maar ja…we hadden het ervoor over, want we waren binnen 15/20 min al bij onze lofts. Toen we daar aankwamen was het 9 uur (pm) (nl tijd 3 uur snachts) en zaten we er al aardig doorheen, maar ja…Amerika bestaat uit formulieren en regels en dus moesten we weer veel gaan invullen voordat we uiteindelijk de kamer op konden. Rond half 10 stonden we op Ine’s kamer en meteen viel ons de kamer eigenlijk tegen. Het was totaal niet zoals het op de foto’s op de gsu-site was aangegeven. Flink balen dus! Daarna zijn we naar mijn kamer gegaan, maar daar gold precies hetzelfde voor. En misschien nog wel erger. Geen aparte slaapkamer en geen grote woonkamer! Gelukkig waren we eigenlijk te moe om ons er druk over te maken, dus lieten we het maar gaan. Helaas was mijn roommate nog niet gearriveerd, dus we konden nog niet over de switch gaan beginnen die Ine en ik al helemaal zagen zitten. De eerste avond moesten we dus ‘alleen’ doorkomen. Rond 12 uur kwam mijn roommate aanzetten. Daar werd ik helaas wakker van, dus ja..dan stel je je wel ff voor. Maar bij het voorstellen merkte ik al dat er niet echt een klik plaatsvond. Ik kon zeker merken dat zij anders dan ik was, dus liet ik al meteen weten dat er misschien een wisseling in kamers kon plaatsvinden, waarbij zij naar de kamer van Ine kon gaan en Ine bij mij in kon trekken. Dit vond ze geen probleem, dus ik zag alles goed komen! Ik ben daarna weer meteen mn bed in gedoken, want die moeheid was zeer aanwezig! De eerste dag in ATL bestond uit orientation day op de campus, waarbij we zoveel info kregen dat het allemaal weer langs ons heen ging. Wel hadden Ine en ik een klein cadeautje gekregen van de school, omdat ze het zo goed en knap vonden dat wij s’ochtends om 8 uur alweer klaar stonden, terwijl we zo laat pas aan waren gekomen. Tijdens de orientation hebben we ook 3 andere meiden leren kennen die van de pabo Nijmegen komen. En zoals het toch altijd gaat trek je dan automatisch met elkaar op en zijn we met z’n allen gaan eten. Ook hebben we boodschappen moeten doen, want er is echt letterlijk niets in het appartement wat we konden gebruiken! Flink inkopen doen bij de target met als resultaat een zeer volle kar en 200 dollar lichter! De foto’s laten het zien….(deze zullen trouwens op hyves en facebook komen, omdat je er bij waarbenjij niet zoveel kan uploaden.) Eenmaal weer aangekomen bij onze loft, zijn we naar mijn roommate gegaan om de verhuizing definitief te maken. Komt ze met de mededeling dat ze het niet meer wil doen! Wel godverdegodver! Ze had er geen duidelijke reden voor, dus wij waren behoorlijk pissed! Hadden we net alle inkopen voor 2 personen gedaan, zou t mss zo kunnen zijn dat we alles dubbel moeten kopen! Daar hadden we dus echt geen zin in, dus heeft Ine bij haar roommate gevraagd om zij wilde ruilen. Hier moesten we nog ff op wachten, dus de 2e nacht sliepen we ook alleen. De volgende ochtend kwam Ine bij mij ontbijten, omdat ik alle spullen op mn kamer had staan. We hebben geen woord gewisseld met de roommate en de sfeer was nou niet echt gezellig. Gelukkig hadden we weer de hele dag orientation day en hoefden we onze roommate niet te zien. Op deze orientation day moesten we veel regelen qua health insurance en betaling van de housing. Maar wij wilden natuurlijk ook onze eigen housing regelen. Ik moest echt bij Ine op de kamer komen, want anders zou het allemaal een stuk minder leuk worden. Gelukkig kwam haar roommate met goed nieuws en hebben we meteen de verhuizing waargemaakt! Ik kon al meteen merken dat ik beter in mn vel zat en dat alles nu veel leuker gaat worden! Wat heb ik goed geslapen die avond! We waren de volgende ook nog een vrij, dus we konden alles relaxt aan/uitpakken. Op de vrijdag zijn Ine, Lonneke (dat is het nl meisje die bij ons in de lofts woont) en ik onze kamer betalen en onze health insurance gaan regelen. Ine en ik hebben daarvoor wel onze meester oplichting skills toegepast, wat ervoor gezorgd heeft dat we weer 60 dollar of zelfs meer hebben bespaard! Ff een datumpje neerzetten en klaar is kees! We waren blij dat alles was gelukt en dat we geld in de pocket konden houden. Maar het is niet bij de 60 dollar gebleven…..
Lonneke, Ine en ik moesten boodschappen gaan halen om onze koelkast te vullen en daarvoor gingen we naar de Publix. Echt een super grote supermarkt met alles wat je maar wil hebben. Als snel was onze kar weer megavol, maar ja…we hadden toch alles nodig, dus dan maar weer veel geld uitgeven. Eenmaal aangekomen bij de kassa kwamen we erachter dat de schade 160 dollar was. De caissière kon horen dat we ergens anders vandaan kwamen en begon gezellig met ons te praten, terwijl ze alle artikelen aansloeg. Echt een aardige meid! Toen ze klaar was, gaf ik haar het geld. Ik gaf 164 dollar, want het was iets van 163 dollar nog wat, dus ik verwachtte alleen kleingeld terug te krijgen. Ik kreeg mijn kleingeld, maar ik kreeg daarbij ook briefjes. Heel onbewust pak ik het aan en stop het in mijn portemonnee. Ine en ik begroeten het meisje en we lopen weg, maar op het moment dat we weglopen, besef ik me dat ik briefjes terug gekregen had, terwijl dat niet de bedoeling was. We lopen naar buiten en ik controleer wat ik in mn portemonnee heb zitten….Heb ik gewoon weer de 164 dollar gekregen!!!! Gratis boodschappen!!!!! Yihaa!!!! Nu vonden we het meisje nog aardiger! En wat een leuke winkel…publix! Zulke meevallers kunnen we natuurlijk wel gebruiken als we hier zitten! Onze dag kon echt niet meer stuk!!! In de avond zijn we naar Lonneke gegaan om daar te eten en heerlijk tv te kijken! Lonneke heeft het geluk dat zij een roommate heeft die een tv op de kamer heeft en die er donderdag en vrijdag niet was. Ik vond het een erg geslaagde avond! Spaghetti met een wijntje en later in de avond tortilla chips met dip erbij naar The Green Mile kijken, mag vaker gaan voorkomen! ;)
Vanavond is het de bedoeling dat we met z’n drieën, maar mss ook nog met een Amerikaans meisje naar Midtown gaan. Daar is alles te vinden qua winkels en uitgaan, dus daar moeten we natuurlijk wel bekend worden. Hier later weer verslag over!
Tot snel!!!
XxXx
-
08 Januari 2011 - 20:39
Ine Sijberts:
Zeker een zeer leuke winkel de publix en AARDIG personeel hebben ze daar ;)
haha geweldig verslag B! -
09 Januari 2011 - 08:11
Mado:
Ha Barbara! Wat leuk om te lezen, een reisje naar het buitenland begon weer te kriebelen?! Het zal wel een heel andere ervaring worden dan in Suriname, maar als ik dit zo lees weet ik zeker dat ook deze trip helemaal gezellig gaat worden. Welke studie doe je? En je blijft een jaar denk ik? Geniet ervan!!! Xx -
09 Januari 2011 - 08:11
Hanneke:
Hey globetrotter!
Wist niet dat je weer op reis was. Super hoor!! Geniet ervan, dan geniet ik van de reisverslagen ;)
Groetjes!! -
09 Januari 2011 - 11:14
Pascale:
Yaayy!! Je hebt een blog! Ben blij dat jullie nu wel bij elkaar zitten! Ik heb ook op de facebook van jou (en van Ine ook) alle fotos bekeken :) xx -
09 Januari 2011 - 11:56
Kelly:
Wow babs! Wat een verslag! Maar wel heel leuk om te lezen, ik hou je in de gaten!
Kuskus -
09 Januari 2011 - 12:16
Boris:
Hahaha geweldig hoor, die boodschappen! Gelukkig zit je nu ook op een goede kamer! Have fun! Xx -
09 Januari 2011 - 14:20
Claudia:
Hii Sgatt klinkt super allemaal.. toen je schreef dat je roommate wilde ruilen d8 ik al mmm komt ze er straks zeker op terug:S E ja hoor.. voorgevoel klopte.. Dom mens zeg!! Njaa beter dat t nu alsnog is gelukt. Heel veel plezier daar en tot over 5 months mevr.Smit (K) -
09 Januari 2011 - 15:20
Ingrid:
Hoi Barbara!! Wat leuk dat we je hier kunnen gaan volgen!! Ik heb ons e-mail adres ingevuld dus we krijgen van elk verslag een bericht!!
Heel veel plezier daar en veel liefs van Martin, Ingrid, Lisanne en Marcella -
10 Januari 2011 - 07:49
Jolein:
Babs,
Wat goed om te lezen dat je heel aangekomen bent..
Leuk dat we je op deze manier kunnen volgen :)
Geniet er van!!
Kuss -
11 Januari 2011 - 19:36
Angela:
Hey zussie!!
Ik vind je eerste reisverhaal al heel leuk en kijk uit naar de volgende! Is de sneeuw al weg? En kunnen jullie alweer normaal over straat (=lees; naar de Mall!! hihi) Hopelijk kan je snel je Uggs kopen!
Nou, we msnen, mailen, smsen, bellen etc!!
Laf joe!!
-x- je zus -
14 Januari 2011 - 23:43
Romy Nijland:
Hey barbara,
Heel erg leuk om te lezen hoe jij je vermaakt in Atlanta! Echt een superleuke ervaring lijkt me...dus geniet er maar lekker van voordat het voorbij is!!!
Ik blijf je verhalen lezen.......dus kom maar op met de volgende.
Veel succes daar!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
